پاداش معلمی

روزی حضرت عیسی علیه السلام از کنار قبری می گذشت و مشاهده نمود ملائکه عذاب. مُرده ای را که در داخل آن قبر قرار داشت مورد عذاب قرار می دهند.
حضرت عیسی علیه السلام از آن قبر گذشت و به طرف کاری که داشت رفت.
آن حضرت پس از انجام کارهای خود. دوباره گذارش به آن قبر افتاد.
⁉️امّا مشاهده کرد که ملائکه رحمت- در حالی که طبقهایی از نور در دستشان بود- کنار آن قبر ایستاده اند.
حضرت عیسی علیه السلام از این امر متعجّب شد.
و بعد از بجای آوردن نماز. بدرگاه خداوند دعا نموده و سبب این امر را از خدای عزّ وجلّ سؤال کرد؟
خدای متعال در پاسخ به او وحی فرمود:
– ای عیسی- این شخص مُرده. بنده ای گناهکار بود. که مستحقّ عذاب بود.
امّا او در هنگام مرگ. همسری داشت که او باردار بود.
و آن زن بعد از مرگ آن مرد. فرزندش را به دنیا آورده و او را تربیت نمود.
و هنگامی که آن فرزند بزرگ شد. او را به مکتب خانه فرستاد.
و معلّم- در مکتبخانه- به او کلمه بسم اللَّه الرحمن الرحیم را آموخت.
و او این کلمه را بر زبان جاری ساخت.
به همین دلیل من حیا کردم از اینکه پدری را در درون زمین عذاب نمایم. در حالی که فرزندش- بر روی زمین- اسم مرا بر زبان جاری می کند.
نور البراهین تألیف السیّد نعمة اللَّه الجزائری- ج ۲ ص ۴

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود:

هنگامی که آموزگار به کودکی بسم اللَّه الرحمن الرحیم را می آموزد.
و آن کودک کلمه «بسم اللَّه الرحمن الرحیم» را فرا می گیرد و بر زبان جاری می کند در این هنگام خدای متعال برای آن کودک و برای والدین او. و برای آن آموزگار دوری و برائت از آتش جهنّم را می نویسد. 
جامع الأخبار ص ۴۲ الفصل ۲۲  و مجمع البیان ج ۱ ص ۹۰